NİŞANLANDIĞIM GÜNDEN BU YANA BAŞIMA GELMEYEN KALMADI.

Herkesi, her şeyi idare etmekten bıktım. Kendimi 70 yaşında gibi hissediyorum. Ne arkadaşım kaldı, ne çevrem. Doğuma girerken bile annemle eşim kavga etti, inanabiliyor musunuz? Hiçbir güzel duyguyu tam anlamıyla yaşayamadım. 
Çok mutsuzum, çocuğumu da alıp çekip gitsem mi diye düşünüyorum. Ama bu da bir çare değil ki... 
Ne yapmalıyım?