Geleceğin Avukatı Hukuk fakültesinde ilk yılına başlayan geleceğin avukat hakim savcılarına profesör anfide ilk dersini yapmaktadır. Bu ders tanışma ve kaynaşma dersidir. Liseden yeni çıkmış, orta öğretim kılık kıyafet saç sakal
gibi kurallarını henüz aşamamış. Hocayla oturuş kalkış konuşma adabı gibi katılıkların burada farklı olduğunun henüz farkında olmayan tazecik pırıl pırıl gençler doldurmuştur anfiyi. Herkeste bu heyecanı görmektedir hoca. Fakat en arkada uyuyan bir genç delikanlı dikkatini çeker. Anfiler malum ders gösterilen zeminde bir kapsı geriye doğru yükselerek giden oturma sıraları olan ve en arkada da 2. bir girişi olan tiyatro salonu gibi büyük derslikler. Hoca öğrenciye seslenir, duymayınca arkadaşları vasıtasıyla uyandırılır, uyku sersemliği ile ayağa kalkan çocuk “Buyrun Hocam” deyince, Profesör ” Evladın tebeşir kalmamış diğer anfiye gir sor bakalım onlarda fazla tebeşir var mı, varsa al da gel.”, Çocuk ” Hocam diğer anfi nerede?” diye sorar, Hoca tarif eder “Arka kapıdan çık sola dön merdivenlerden aşağı in ilk kapı”. Çocuk uykusunda açılmıştır hemen arka kapıdan çıkıp merdivenlerden aşağı inip anfinin alt kapısını çalıp tekrar içeri girince “Hocam ben diğer anfiden geliyorum, tebeşir kalmamış, sizde fazla var mı?” diye sorunca hoca “Yok evladım bende diğer anfiye bir öğrenci gönderdim tebeşir alması için”. Bütün sınıf başlar hafif hafif kıkırtılarla gülmeye. Bunun üzerine anfiden çıkan çocuk merdivenleri çıkıp üst kapıdan tekrar içeri girip pröfesöre seslenir; “Hocam onlarda da yokmuş tebeşir”, Hoca hiç bozuntuya vermeden “Biliyorum evladım, onlarda az önce
bizden istediler zaten” deyince anfide kopan kahkaha uzun süre devam etmiş. Herkes gülmekten yerlere yatarken bizim geleceğin avukatı olanlara hiç bir mana verememiş “İyi, gülüyorsunuz da komik olan ne, onu anlamadım?” deyince hoca dahil bütün sınıf resmen gülmekten krize girmiş.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.